ΜΕΝΟΥ

ΑΣΒΕΣΤΟΚΟΝΙΑΜΑ


Ασβεστοκονίαμα λέγεται  μείγμα από ασβέστη , άμμο και νερό , σε αναλογία 1προς 2 , 3 ή 4, που χρησιμοποιείται στην φυσική δόμηση  ως συνδετικό υλικό ή για την προστασία των τοίχων με σοβά.  Ανάλογα με την χρήση, το χρωματισμό, την αντοχή, την υδροπροστασία τα παραπάνω υλικά μπορεί να αλλάξουν.


Έτσι μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμμος θαλασσινή, ποταμίσια ή από λατομείο σε διάφορες αποχρώσεις. Όταν πρέπει ό ασβεστοσοβάς να είναι λευκός, στο μίγμα προστίθεται λευκή νταμαρίσια  άμμος ή μαρμαρόσκονη.



Στις  περιπτώσεις που θέλουμε μεγαλύτερη προστασία από το νερό της βροχής μπορεί να προσθέσουμε κεραμάλευρο, δίδοντας στο σοβά γήινη απόχρωση. Εάν επιθυμούμε να αυξήσουμε την μηχανική αντοχή μπορούμε να προσθέσουμε ασπράδια από αυγό (αλβουμίνη). Για να αποφύγουμε τις ριγματώσεις ενσωματώνουμε στην λάσπη μας κομένο άχυρο ή βιομηχανικές ίνες (fiber).


Ο ασβέστης  (κονία = κόλα) συγκολλά τα σωματίδια των διάφορων αδρανών συστατικών σχηματίζοντας ένα σκληρό σταθερό στερεό στρώμα.   Η διαδικασία αυτή αποτελεί μέρος του κύκλου ασβέστη :


Ο ασβεστόλιθος αποτελείται από ανθρακικό ασβέστιο (CaCo3) και διάφορες προσμίξεις.  Θερμαίνοντάς τον  στους 900 οC ,μέσα σε ένα πέτρινο καμίνι, απελευθερώνεται διοξείδιο του άνθρακα (Co2) και παρατηρούμε μεγάλη απώλεια βάρους και όγκου του ασβεστόλιθου. Το προϊόν που λαμβάνεται είναι το οξείδιο του ασβεστίου (CaO), κοινώς άσβεστος  (άσβηστος ασβέστης).
Για να θυμηθούμε την χημεία των σχολικών μας χρόνων :
CaCo3 (+θερμότητα) = CaO + Co2  Παραγωγή άσβηστου ασβέστη.



Για να χρησιμοποιηθεί η άσβεστος πρέπει να υποβληθεί σε μια διαδικασία (το σβήσιμο), στην οποία βασικό παράγοντα παίζει το νερό.  Σε αυτή την διαδικασία παρατηρείται μια εξώθερμη αντίδραση που μπορεί να φθάσει και τους 300 οC .
CaO + CaCo3 = Ca(OH)2 (+θερμότητα) Παραγωγή σβησμένου ασβέστη.
Το «σβήσιμο» του ασβέστη μπορεί να γίνει με δύο τρόπους :
1.Τοποθέτηση του ασβέστη σε λάκκο με νερό (μια διαδικασία που παρατηρείται από τους αρχαίους χρόνους)
2.Με ψεκασμό του ασβέστη με νερό (χρησιμοποιείται μόνο από τις βιομηχανίες και παρέχεται μόνο το αναγκαίο νερό που απαιτεί αυτή η διαδικασία, το παραγόμενο προϊόν είναι σε μορφή σκόνης και λέγεται Υδράσβεστος).



Στην περίπτωση της προετοιμασίας του ασβεστοκονιάματος χρησιμοποιείται σβησμένη άσβεστος, άμμος ή άλλα αδρανή  και νερό. Ανακατεύοντας ομοιόμορφα όλα αυτό τα υλικά, ο ασβέστης με το νερό δημιουργούν μια πάστα που εγκλωβίζει-περιβάλει  τα τεμάχια των αδρανών υλικών.  Μετά την εφαρμογή του το κονίαμα αρχίζει να σκληραίνει σε δύο  φάσεις:

α) αρχικά λόγω της εξάτμισης του νερού που περιέχει.

β) και στη συνέχεια λόγω της αντίδρασης του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας με το Ca(OH)2 (σβησμένο ασβέστη) που περιέχει το κονίαμα.  Αυτή η διαδικασία είναι πάρα πολύ αργή και ξεκινάει από τα επιφανειακά στρώματα του κονιάματος, και συνεχίζεται θεωρητικά  επ’ άπειρον . Κατά την αντίδραση αυτή δημιουργείται πάλι μια κρυσταλλική δομή (CaCo3) ίδια με αυτή που είχε το αρχικό πέτρωμα απ’ όπου πήραμε την άσβεστο,  ενώ παράγεται νερό. Τα σωματίδια των αδρανών υλικών εγκλωβίζονται στον παραγόμενο ασβεστόλιθο και έτσι έχουμε την αύξηση της μηχανικής αντοχής του σοβά.  Αυτό περιγράφεται στην παρακάτω χημική αντίδραση.
Ca(OH)2 + Co2 = CaCo3



Είναι προτιμότερο να αποφεύγεται η εφαρμογή επιχρίσματος από ασβέστη κατά τις πολύ ζεστές και ξηρές ημέρες,  επειδή ο ασβέστης χάνει την απαραίτητη υγρασία και δεν κολλά καλά στην επιφάνεια. Το ασβεστοκονίαμα αναμιγνύεται με καθαρό νερό. Σε ξηρό καιρό, ο τοίχος πρέπει να καθαριστεί και να υγρανθεί με ράντισμα πριν να επιχριστεί. Την επόμενη μέρα το επίχρισμα υγραίνεται και απλώνεται δεύτερο, λεπτότερο στρώμα ασβεστοκονιάματος. Η τελική επιφάνεια λειαίνεται τελικά με επίπεδο σφουγγάρι.