ΜΕΝΟΥ

ΑΣΒΕΣΤΗΣ

Ο ασβέστης είναι μία από τις πέντε περισσότερο χρησιμοποιούμενες χημικές ενώσεις στον κόσμο και παράλληλα είναι το φθηνότερο και περισσότερο χρησιμοποιούμενο υλικό. Με αυτό τον όρο, περιγράφουμε όλα εκείνα τα ανόργανα υλικά που περιέχουν ασβέστιο, και στη σύσταση των οποίων κυριαρχούν ανθρακικά άλατα, οξείδια και υδροξείδια.


 Αποτελεί συμβατική ονομασία των προϊόντων της πύρωσης και της μετέπειτα κατεργασίας ανθρακι-κών πετρωμάτων όπως ασβεστόλιθοι, δολομίτες και μάρμαρα. Χρησιμοποιείται κυρίως για να περι-γράψει το οξείδιο του ασβεστίου, και κυρίως την άνυδρη μορφή του  (CaO). 


Προκύπτει από τη θερμική διάσπαση σε θερμοκρασίες πάνω από τους 900 °C ανθρακικών πετρωμά-των, υψηλής περιεκτικότητας σε ανθρακικό ασβέστιο (συνήθως πάνω από 97%).



Eκτός από τα πάσης φύσεως κονιάματα (κυρίως δόμησης και επιχρισμάτων), ο ασβέστης ευρίσκει εφαρμογή στους πλίνθους, στα προϊόντα σκυροδέματος, οικοδομικά στοιχεία, υδροχρώματα κλπ. Βελτιώνει τις ιδιότητες των τσιμεντοκονιαμάτων γιατί :

1.Αυξάνει το εργάσιμο χρονικό διάστημα των μειγμάτων
2.Διατηρεί σχετική υγρασία για αρκετό χρόνο.
3.Αυξάνει την πρόσφυση του κονιάματος στους λίθους και οπτόπλινθους.


 Έτσι για να αποφύγουμε παρανοήσεις έχουμε τις εξής μορφές του πολύ χρήσιμου φυσικού υλικού που περιγράφεται από την παραπάνω λέξη.

1.Ασβηστος  Ασβέστης (σκόνη ή πέτρες) είναι το οξείδιο του ασβεστίου (χημικός τύπος
    CaO).
2.Σβησμένος Ασβέστης (πολτός) είναι το υδατικό διάλυμα του υδροξείδιο του ασβεστίου που πα- 
   ρασκευάζεται με ανάμιξη οξειδίου του ασβεστίου με νερό) (χημικός τύπος Ca(OH)2. Μπορεί να 
   ονομαστεί και ένυδρο υδροξείδιο του ασβεστίου.
3.Υδράσβεστος (λεπτή κοσκινισμένη σκόνη). Προκύπτει με ελεγχόμενη προσθήκη νερού στο οξεί-
    διο του ασβεστίου. Βιομηχανικά παρασκευάζεται σε διατάξεις διακοπτόμενης ή συνεχούς λειτου-
    ργίας, αφού προηγουμένως ο άσβηστος ασβέστης  θρυμματισθεί σε κομμάτια μικρότερα από 2cm.
    Επειδή όμως η αντίδραση είναι εξώθερμη και γίνεται με ταυτόχρονη αύξηση της θερμοκρασίας,
    ένα μέρος του νερού εξατμίζεται. Γι’ αυτό στην βιομηχανική πράξη το σβήσιμο γίνεται με νερό σε
    αναλογία 60-65%, οπότε προκύπτει η σκόνη. Μετά την παραγωγή της πρέπει πρώτα να υποβληθεί
    σε καθαρισμό με τον οποίον απομακρύνονται οι άσβηστοι, άψητοι και υπερψημένοι κόκκοι και
    στην συνέχεια να κονιοποιηθεί λεπτά και να ενσακκιστεί.  Σε περισσότερο σύγχρονες εγκαταστά-
    σεις, η κατεργασία γίνεται με την χρησιμοποίηση αυξημένης πίεσης οπότε η ενυδάτωση είναι συ-
    ντομότερη και πληρέστερη. Η σκόνη έχει χρώμα υπόλευκο έως λευκό και προσβάλλεται πολύ λίγο
    από το CO2 της ατμόσφαιρας. Αυτό συμβαίνει καθόσον δεν υπάρχει ελεύθερο νερό για να 
    αρχίσουν οι αντιδράσεις του μηχανισμού της ενανθράκωσης. Σε αντίθεση με τον πολτό, η σκόνη
    συντελεί στην αύξηση της, πλαστικότητας, λόγω της ικανότητας της να συγκρατεί περισσότερο 
    νερό. Η υδράσβεστος πλεονεκτεί σε σχέση με τον ασβεστοπολτό στο ότι αποθηκεύεται και μετα-
    φέρεται ευκολότερα και ασφαλέστερα από ότι ο πολτός, ενώ παράλληλα δεν απαιτεί ιδιαίτερη
    προσοχή για να προστατευθεί από την προσβολή με το CO2. O προσδιορισμός των αναλογιών των
    κονιαμάτων είναι πιο εύκολος όπως και η πρόσμιξη των συστατικών των κονιαμάτων είναι τα-
    χύτερη και πληρέστερη. Τα κονιάματα με σκόνη τέλος εμφανίζουν μικρότερη συστολή και ριγ-
    μάτωση  κατά την πήξη.
.
4.Υδραυλικός Ασβέστης .  Είναι άσβεστης που περιέχει πυριτικά άλατα του ασβεστίου και του
    αργιλίου καθώς και υδροξείδιο του ασβεστίου. Παράγονται με θέρμανση-έψηση πλουσίων σε
    αργίλιο ασβεστολίθων και στην συνέχεια σβήσιμο και άλεση ή με την ανάμειξη των κατάλληλων
    υλικών με υδροξείδιο του ασβεστίου. Έχουν την ιδιότητα να πήζουν και να σκληρύνονται όταν
    έρχονται σε επαφή με το νερό. Το διοξείδιο του άνθρακα συμβάλλει θετικά στην διαδικασία της
    σκλήρυνσης. Διακρίνεται στο τεχνητό-βιομηχανικό υδραυλικό ασβέστη και στον φυσικό
    υδραυλικό ασβέστη. Δεν παράγεται βιομηχανικά στην Ελλάδα. Δημιουργεί αερο-υδατοπαγη
    κονιάματα. Με λίγα λόγια λειτουργεί (πήζει) όπως το τσιμέντο.