Μία από τις παλαιότερες μεθόδους δόμησης κτιρίων, το πλιθί ή Adobe, είναι το μείγμα αργιλοχώματος , άμμου και νερού.Μερικές φορές προστίθεται κομμένο άχυρο, άλλες ίνες ή κατσικότριχα για μεγαλύτερη ενίσχυση. Το μείγμα αναμιγνύεται και στη συνέχεια αφήνεται να στεγνώσει στο επιθυμητό σχήμα. Συνήθως στη adobe διαμορφώνονται παραλληλεπίπεδα τούβλα που μπορούν να στοιβάζονται σε παλέτες αφού πρώτα στεγνώσουν στον ήλιο.Κτίζονται όπως τα ψημένα τούβλα. Υπάρχουν διάφορες συνταγές για την αναλογία άμμου και χώματος. Το καλύτερο χώμα για πλιθιά πρέπει να περιέχει 20- 30% από πηλό για να δέσει το υλικό καλά. Το υπόλοιπο ποσοστό είναι επί το πλείστον άμμος και μικρά χαλίκια. Με περισσότερο πηλό το μείγμα θα συρρικνωθεί υπερβολικά και θα κάνει ρωγμές, ενώ σε μικρότερη αναλογία θα τρίβεται και θα είναι σαθρό. Μερικές φορές το χώμα για πλιθιά σταθεροποιείται με μια μικρή ποσότητα τσιμέντου ή άσβεστη σκόνη 5-10%(σταθεροποιημένο χώμα) και μπορεί να επαλειφθεί με ασφαλτικό υδατοδιαλυτό γαλάκτωμα ή με κόπρανα ζώων, για καλύτερη αντοχή στις καιρικές μεταβολές. Το μείγμα για τα τούβλα τοποθετείται σε καλούπια το οποία αποξεραίνονται στον ήλιο, ή συμπιέζονται σε χειροκίνητη ή υδραυλική πρέσα. Πλιθιά χρωματισμένα ή γυαλισμένα με φυσικό λάδι(λινέλαιο και κερί μέλισσας) και διαμορφωμένα σε πλάκες δημιουργούν ένα πανέμορφο, ελκυστικό και ανθεκτικό πάτωμα.
Για την προστασία των τοίχων και μείωση της συντήρησης, τα πλινθόκτιστα κτίρια έχουν συνήθως ένα μεγάλο γείσο που προεξέχει πριν την σκεπή και λιθόκτιστες βάσεις που φτάνουν 25-35cmπάνω από την επιφάνεια του εδάφους . Οι πλινθόκτιστοι τοίχοι μπορεί να σοβατιστούν με φυσικό χωμάτινο σοβά, με σταθεροποιημένο με ασβέστη χώμα ή και με απλό ασβεστοκονίαμα με αναλογία άμμου : ασβέστη 3:1 ή 4:1, τόσο για την εμφάνιση όσο και για την προστασία. Οι πλινθόκτιστοι τοίχοι έχουν μεγάλη θερμική μάζα, που σημαίνει ότι είναι αργοί στην μετάδοση της ζέστης ή του κρύου. Δεν είναι όμως ένα ιδιαίτερα καλό μονωτικό υλικό, και έτσι πρέπει να προστεθεί μόνωση κατά προτίμηση στο εξωτερικό,ή να κτιστεί ένας διπλός τοίχος με κενό χώρο ή κάποια μόνωση στο ενδιάμεσο. Τα παραδοσιακά πλινθόκτιστα σπίτια με παχιά τοιχώματα χωρίς μόνωση έχει αποδειχθεί ότι αποδίδουν καλύτερα σε περιοχές χωρίς σκληρούς χειμώνες ή όπου καθημερινά ήλιος είναι διαθέσιμος κατά τη διάρκεια των ψυχρών περιόδων. Τα πλίθινα κτίρια με σωστά επιχρίσματα χρειάζονται γενικά πολύ λιγότερη συντήρηση από τα εκτεθειμένα. Σε μια προσπάθεια να προστατευθούν πολλά παλιά πλίθινα κτίρια έχουν σοβαντιστεί εξωτερικά με τσιμέντο. Αυτή η μέθοδος έχει αποτύχει τελείως γιατί όταν η βροχή διαπεράσει το τσιμέντο από κάποια σχισμή δεν μπορεί να εξατμιστεί εύκολα δεδομένου ότι το τσιμέντο εμποδίζει την διαπνοή. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το σκάσιμο του σοβά. Γενικά τα πλιθιά, κτίζονται με την ίδια λογική με το τούβλο βέβαια πλεονεκτούν έναντι του Cob στην ταχύτητα κατασκευής αλλά μειονεκτούν στην συνοχή και τη στιβαρότητα του κτιρίου μιας και το Cob συμπεριφέρεται μονολιθικά.
